W ubiegłym tygodniu odbyło się spotkanie dla klasy: 1A, 2A oraz 3 tr z cyklu „Odkrywanie historii”, z wykładem i prezentacją multimedialną wystąpił Artur Ossowski, pracownik Oddziałowego Biura Edukacji Publicznej IPN w Łodzi. Wystąpienie nosiło tytuł „Germanizacja dzieci polskich".
Zestawienie dwóch słów: dziecko i wojna oznacza największą tragedię, jaka może stać się udziałem człowieka, udziałem matek i ojców, wreszcie całych społeczeństw. I właśnie w to, co najdroższe, najcenniejsze - w dziecko - uderzyło straszliwe ostrze II wojny światowej. W niezmierzonym ogromie zbrodni i w przerażającym rejestrze cierpienia, krwi i krzywdy na dzieciach są szczególnie wstrząsające...
Germanizacja dzieci polskich w okresie drugiej wojny światowej była elementem świadomej i celowej polityki okupanta niemieckiego. Jej skutki trudno jest ocenić, gdyż poza stratami demograficznymi przerwała ona dotychczasowe więzi społeczne i pozbawiła wiele osób szansy na rozwój w rodzimej kulturze oraz tradycji. Dla brutalnego systemu hitlerowskiego dzieci polskie były jedynie rezerwuarem taniej siły roboczej. Nazywano je również „wyselekcjonowaną grupą”, która przysposobiona do życia w społeczeństwie nazistowskim miała stać się jego integralną częścią. Dla przywódców III Rzeszy polskie dzieci były jedynie obywatelami drugiej kategorii, których dowolnie miała formować demagogia nazistowska, aby w potrzebie zdolne były oddać życie za Führera. Dziś nie jesteśmy nawet w stanie ustalić liczby dzieci zagarniętych z Polski przez okupanta. Większość dokumentów Niemcy ewakuowali lub zniszczyli przed wkroczeniem na nasze ziemie Armii Czerwonej. Wiadomo, że tego rodzaju zbrodnicze działania naziści prowadzili od początku wojny, a ich ofiarą padło kilkanaście tysięcy osób dorosłych i prawie 200 tys. dzieci zamieszkujących Kraj Warty i Generalne Gubernatorstwo. Do zniemczenia wybierano przede wszystkim dzieci polskie będące sierotami albo takie, których rodzice czy też opiekunowie znajdowali się w więzieniu, obozie koncentracyjnym lub zginęli.
Reasumując pozbawienie naszego narodu jego przyszłości - dzieci - poprzez akcję eksterminacyjną wobec nich wymierzonych, pozbawienie ich elementarnych praw ludzkich, stworzenie niewolniczych warunków życia i pracy, pozbawienie nauki i wreszcie szeroko zakrojona akcja germanizacyjna - to główne założenia obłąkańczej, zbrodniczej polityki okupanta niemieckiego wobec Polaków.
Joanna Wieczorek i Lidia Woźniak
Germanizacja dzieci polskich w okresie drugiej wojny światowej była elementem świadomej i celowej polityki okupanta niemieckiego. Jej skutki trudno jest ocenić, gdyż poza stratami demograficznymi przerwała ona dotychczasowe więzi społeczne i pozbawiła wiele osób szansy na rozwój w rodzimej kulturze oraz tradycji. Dla brutalnego systemu hitlerowskiego dzieci polskie były jedynie rezerwuarem taniej siły roboczej. Nazywano je również „wyselekcjonowaną grupą”, która przysposobiona do życia w społeczeństwie nazistowskim miała stać się jego integralną częścią. Dla przywódców III Rzeszy polskie dzieci były jedynie obywatelami drugiej kategorii, których dowolnie miała formować demagogia nazistowska, aby w potrzebie zdolne były oddać życie za Führera. Dziś nie jesteśmy nawet w stanie ustalić liczby dzieci zagarniętych z Polski przez okupanta. Większość dokumentów Niemcy ewakuowali lub zniszczyli przed wkroczeniem na nasze ziemie Armii Czerwonej. Wiadomo, że tego rodzaju zbrodnicze działania naziści prowadzili od początku wojny, a ich ofiarą padło kilkanaście tysięcy osób dorosłych i prawie 200 tys. dzieci zamieszkujących Kraj Warty i Generalne Gubernatorstwo. Do zniemczenia wybierano przede wszystkim dzieci polskie będące sierotami albo takie, których rodzice czy też opiekunowie znajdowali się w więzieniu, obozie koncentracyjnym lub zginęli.
Reasumując pozbawienie naszego narodu jego przyszłości - dzieci - poprzez akcję eksterminacyjną wobec nich wymierzonych, pozbawienie ich elementarnych praw ludzkich, stworzenie niewolniczych warunków życia i pracy, pozbawienie nauki i wreszcie szeroko zakrojona akcja germanizacyjna - to główne założenia obłąkańczej, zbrodniczej polityki okupanta niemieckiego wobec Polaków.
Joanna Wieczorek i Lidia Woźniak
Galeria artykułu
