"Do Betlejem nie jest tak daleko… Ono jest na odległość ludzkiego serca… " - tymi słowami przekonywali nas uczniowie podczas tegorocznych jasełek.
Scenariusz tej wyjątkowej inscenizacji bożonarodzeniowej odbiegał nieco swoją treścią od tradycyjnego przedstawienia. Nie było Gwiazdy Betlejemskiej, Trzech Mędrców zdążających do narodzonego Mesjasza, pasterzy.
Ukazane w przedstawieniu zetknięcie wszechogarniającej miłości Zbawiciela
z zagubioną przez współczesnych ludzi umiejętnością okazywania uczuć bliźnim, zmusza nas do zastanowienia, czy nasi najbliżsi znajdują dla nas czas, kiedy my tego potrzebujemy.
Przy Wigilijnym stole uświadamiamy sobie, że rodzinne więzi są dla nas najcenniejszą wartością. W tym wyjątkowym dniu pozostawiamy puste miejsce przy stole, aby przyjąć do swojego grona samotnego człowieka.
Misterium Bożonarodzeniowe, przygotowane przez p. Agnieszkę Mądrą, p. Jolantę Trojanowską, p. Joannę Wieczorek, p. Annę Grześkiewicz i p. Małgorzatę Magiera wywołało wiele wzruszeń, przemyśleń i radości. Stało się dla wszystkich okazją do refleksji nad pytaniem: Czy przypadkiem ja, swoim brakiem miłości i życzliwości wobec drugiego człowieka nie tworzę w środowisku złej atmosfery.
Jeśli uczucie zazdrości, nienawiści, fałszu i złości zastąpimy miłością, szacunkiem, wzajemną życzliwością i pomocą "… do Betlejem nie będzie tak daleko, gdyż ono jest na odległość ludzkiego serca, na odległość myśli, na odległość otwartych szeroko ramion i na odległość otwartej dłoni. Każdego dnia można tu dojść”.
Ukazane w przedstawieniu zetknięcie wszechogarniającej miłości Zbawiciela
z zagubioną przez współczesnych ludzi umiejętnością okazywania uczuć bliźnim, zmusza nas do zastanowienia, czy nasi najbliżsi znajdują dla nas czas, kiedy my tego potrzebujemy.
Przy Wigilijnym stole uświadamiamy sobie, że rodzinne więzi są dla nas najcenniejszą wartością. W tym wyjątkowym dniu pozostawiamy puste miejsce przy stole, aby przyjąć do swojego grona samotnego człowieka.
Misterium Bożonarodzeniowe, przygotowane przez p. Agnieszkę Mądrą, p. Jolantę Trojanowską, p. Joannę Wieczorek, p. Annę Grześkiewicz i p. Małgorzatę Magiera wywołało wiele wzruszeń, przemyśleń i radości. Stało się dla wszystkich okazją do refleksji nad pytaniem: Czy przypadkiem ja, swoim brakiem miłości i życzliwości wobec drugiego człowieka nie tworzę w środowisku złej atmosfery.
Jeśli uczucie zazdrości, nienawiści, fałszu i złości zastąpimy miłością, szacunkiem, wzajemną życzliwością i pomocą "… do Betlejem nie będzie tak daleko, gdyż ono jest na odległość ludzkiego serca, na odległość myśli, na odległość otwartych szeroko ramion i na odległość otwartej dłoni. Każdego dnia można tu dojść”.
Galeria artykułu
